Τετάρτη 5 Νοεμβρίου 2008

είπα να σας ταπου ουχι μι δικά μ' λογια αλλα με του ιγκόνι μ', πουν γραμματιζούμενους.

Του βρηκα στ απολυμένου του σελίδα κι του πηρα να σας του δειξου.


112 karfi

Νοέμβριος 5th, 2008 at 10:43 π.μ.


ΤΑ Golden Boys των Συνδικάτων

Τα golden boys των συνδικάτων, δεν έχουν σε τίποτα να ζηλέψουν μια παλιά εποχή.
Όσοι εξ αυτών επαίρονται ότι γνωρίζουν πολύ καλά την ιστορία του συνδικαλιστικού κινήματος, θα πρέπει να θυμούνται πια κατάσταση επικρατούσε το 1929, πως ο Βενιζέλος εξαγόρασε την κρατικοποίηση της ΓΣΕΕ και τις ταχυδακτυλουργίες των συνδικαλιστών να παραμένουν ισόβια στις καρέκλες τους, να ζουν σαν μαχαραγιάδες και να περιποιούνται με σεβασμό, αναγνωρισιμότητα και εξουσίες.
Τότε εισήχθη στην ελληνική ορολογία και η λέξη Εργατοπατέρας.

Υπάρχει κάποια διαφορά από τον τότε εργατοπατερισμό με τον σημερινό;
Αναρωτιέμαι τι δεν θα ήταν διατεθειμένοι να διακινδυνέψουν οι σημερινοί εργατοπατέρες, ώστε με την αφαίρεση όλων των προνομίων τους και των παχυλών αποζημιώσεων από τα διάφορα συμβούλια που μετέχουν, να εξακολουθούν να κατέχουν τις θέσεις τους στο σ. κ. και να εισπράττουν εισόδημα μόνο όσα τους αναλογούν από την δουλειά τους, αλλά και να έχουν τα ίδια έξοδα που έχουν όλοι οι εργαζόμενοι;
Μα ασφαλώς τίποτε από αυτά που σαν αντιπαροχή έχουν «κατακτήσει»!
Η διαφθορά των συνειδήσεων δεν έρχεται από μόνη της. Όλοι τους κρύβουν μέσα τους έναν μικρό ή μεγάλο τυχοδιώκτη. Απλά τους δόθηκε η ευκαιρία για να πραγματοποιήσουν το όνειρό τους.

Αναρωτιέμαι όμως, που βρήκαν κληρονομημένο το δικαίωμα εκτός των εξόδων μετακίνησης τους, να χρησιμοποιούν τα αυτοκίνητα της ΓΣΕΕ, τα οποία κατέχονται με μηνιαίο ενοίκιο και πληρώνονται από το φέσωμα των προγραμμάτων κατάρτισης του ΚΕΚ – ΙΝΕ/ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ , για όλες τις καθημερινές τους ασχολίες πέραν την εργασίας τους στην Συνομοσπονδία. Δηλαδή, για τις βόλτες αυτών και των οικογενειών του, τα ψώνια τους, τις εκδρομές τους, τις διακοπές του;
Που βρήκαν κληρονομημένο το δικαίωμα να σιτίζονται με λεφτά της ΓΣΕΕ ή του ΙΝΕ – ΓΣΕΕ, να χρεώνουν εκεί εορταστικές δαπάνες με catering ή τραπεζώματα σε κέντρα διασκέδασης ή να πηγαίνουν στο εξωτερικό και να σπάνε πάνω στο κέφι τους τραπέζια και να έρχονται οι λογαριασμοί στην ΓΣΕΕ για πληρωμή μερικών χιλιάδων ευρώ;
Που βρήκαν κληρονομημένο το δικαίωμα να προκαλούν βλάβες και ζημιές στα αυτοκίνητα της ΓΣΕΕ οι οικογένειές τους και αυτά να τα πληρώνει η Συνομοσπονδία;
Που βρήκαν κληρονομημένο το δικαίωμα τα συνέδρια των παρατάξεών τους να τα πληρώνει η ΓΣΕΕ.
Τα χρήματα ανήκουν στους εργαζόμενους είτε είναι συνδικαλισμένοι είτε όχι και εκείνοι τα ιδιοποιούνται! Πρέπει ο εισαγγελέας να παρέμβει και να ξεκινήσει μια μεγάλη και σε βάθος έρευνα για τα golden boys. Πρέπει το Υπουργείο Απασχόλησης να ξεκινήσει έρευνα για την χρηματοδότηση των προγραμμάτων κατάρτισης που πραγματοποιεί το ΚΕΚ – ΙΝΕ/ΓΣΕΕ

Ποια χρυσόβουλα χρησιμοποιούν για να κάνουν χλιδάτη ζωή και ταυτόχρονα να «στεναχωριούνται» που οι εργαζόμενοι πεινάνε, φτωχαίνουν, μένουν άνεργοι και κείνοι με τα σινιέ κουστούμια βολτάρουν πίσω από τα πανό των διαδηλώσεων και με τα πούρα στο στόμα, κραυγάζουν συνθήματα κατά τις φτώχιας, της ανέχειας, της ανεργίας, του νεοφιλελευθερισμού και υπέρ του αγώνα των εργαζομένων;
Γιατί λοιπόν απορούν που οι εργαζόμενοι δεν τους ακολουθούν στις απεργίες τους, δεν προσέρχονται στις συγκεντρώσεις, τους έχουν δηλαδή χ…σμένους;
Υπάρχει δικαιολογία που οι εργαζόμενοι απεχθάνονται τα συνδικάτα;
Ασφαλώς και υπάρχει.
Δεν τρώνε κουτόχορτο οι εργαζόμενοι.
Πάρα πολλές φορές τους μεταχειρίσθηκαν και τους πούλησαν. Πάρα πολλές φορές του χρησιμοποίησαν για τα ατομικά και κομματικά τους συμφέροντα.
Οι εργαζόμενοι βλέπουν και κρίνουν
Αλίμονο στους εργαζόμενους όμως.
Γιατί αυτοί, οι εργατοπατέρες, δεν έχουν τίποτε να χάσουν. Το σύστημα (κομματικό – κυβερνητικό - οικονομικό) τους έχει ανάγκη και θα εξακολουθεί να τους πληρώνει για να κάνουν την βρώμικη δουλειά.

Ευτυχώς που υπάρχεις Εσύ Ηλίθιε Λαέ, που έχεις Κυβερνήτη τον Καραμανλή και τα λαμόγια του, που άφησες το ΠΑΣΟΚ να καταντήσει από σοσιαλιστικό κόμμα σε δεξιό, που επιτρέπεις η Αριστερά να είναι διαιρεμένη και να κατοικεί μόνιμα και με χαμηλά ποσοστά στην Αντιπολίτευση και που επιτρέπεις επίσης να εμφανίζονται στο Κοινοβούλιο φασιστικά κόμματα.

Ευτυχώς που υπάρχεις Εσύ και μπορούν οι αετονύχηδες εργατοπατέρες με τα παχυλά εισοδήματα και την χλιδάτη ζωή να σε εκπροσωπούν

Τέτοιος Λαός είσαι και Τέτοιοι χρειάζονται να σε κυβερνούν.
λοιπούν αγαπητοίμ' γειτούνοι καλά διν τα πιρνάμ' ούλοι;

Παρασκευή 10 Οκτωβρίου 2008

η ιστουρία επανιλαμβάνιται

Αι πιδάκι μ' τι βρήκα η έρμ' σστα σκουπίιιδια ιέξου απ' του Παλάτ. Μια φουτουγραφία αυτούν που βασιλιεύ κει μέσα.










Πανάγ ή πουλου τουν λεν αυτόνου; Ιγώ δεν τουν ξιέρου απ' κουντά, ακουστά τουν ιέχου. Αλλά καποιου χαϊβάνι απου κει μέσα μιπ' ουτί είναι αφιντικού τσ εργαζόμενς ούλης της χώρας.




Είναι κι φίλς του Παπανδρέα να πουμ κι χει πουλλές εξουσίες. Αυτούς διν καπνίζ' ουτι κι ουτ', μόνου πουρα Αϊβάνας.




Πού είν' η Αϊβανα; Η Τρίπολιτσιά ιέχει Αϊβάνα κι βγάζ' πούρα;




Και ου προυηγούμενς απ κει δεν ήταν ε; Αυτούνος ιέμιαζε μι τουν Μιγάλου Ναπουλέουντα. Κουντούς, άσχημους και κακούς.



Αυτούς πάει ιέφυγι τούρα κι στην θέεεσι τ' πηγε τουτους δω, να πούμ. Ε! ειν πιου αρχουντάνθρουπος να πουμ.


Σστα νιάτα τ' ητουν ιπεναστατς. Αϊ κάπου ιέχου μια φουτουγραφία που βρήκα σστα σκουπίδια κιπα να σιας την δείξου


Ε! τουρα ιέβαλι μυαλού απ αυτού που διν έχει κι τουχει τουώρα, μις τις λιμουζίνς, τα πούρα, την ιστουρία του εργατικού κινίματς, με τις κουστουμιές κι τα φαγουπότια με τ' άλλ τα φιντκά, του ΣΕΒ να πούμ.
Ε! τ αφιντκά μι τ' αφιντκα κι μεις ματαξύ μας.

Αίντ', Σάββατου τουώρα πάου στη λαϊκή να δου απ κεινα που μ' άφηκει ου Αλογουσκούφς τι θα ψουνίσου.

Πέμπτη 9 Οκτωβρίου 2008

Ουλα καλά κι καμουμένα στου Παλάτ'....


Αι, τι γινιτε στου Παλάτ' .


Ένα πουλάκ' μιπ ε πους παίρνουν κόσμ' για δλειά στου ινε κι βαζν τα πδιά τς και τ' ανήψια τς τα μιγάλα αφιντικά.

Αααα! ούχι του χαϊβάανι. Αυτούς κάαανει άααλλες δλιές. Κβλάει κτιά, ψουνίζ' στου μπακάλικου να φάει ου Προύερδους κιου Γραμματικούς, τς γράφ' τραγούδια κι έργα ντβιβντι. Ε! πους παίρνι παραπάν' λιεφτά και περουρίες!!!!


Κείνους, μι τα πουλλά λιεφτά, που είν' στου Ουλιμπιακού χουριό, ιέβαλ' την τσούπρατ' . Ου άλλς ου Πρόυεδρους μι τα μανταλάκια, ιέβαλ' δυου ανήψια τ' κι κείνα τα κακουρίζκα, ίεκανναν πους διν γνούριζε του εν τ' αλλ.


Ου παλιους ου Προύεδρους, Πουλιζουγόπλς του λέγαν, ιέβαλ' ουλου τ' σοι τ'.




Αν εισ' δικιά τς, και σύταξ' να παρς, σε βαστούνε στ δλειά κι παίρνς κι άλλα λιεφτά να πουμε.


Μια παστρτικια τς, την εχουν κάτ' σαν διευθύντρια και μι' αλλη, που΄ταν φίιλι της Χρίσταινας (η Χρίσταινα είν η γυναίκα του Πουλιζουγοπλ' γι να μάθς) την διώξαν στα ψέματα, μιτά της δωκαν πουλλά λιεφτά και την ξαναπηραν στου ιδιου μέρους κι δουλεύ!

Όμους ου εισαγγελέας κάανι τσραβά μάατια.


Κι ενα Σβιέρκου του λεν , Λιμος του λεν, θα σις γιλάσ' ,τον χουν παρ' στη δουλεψή τς αλλα αυτούς πληρούν τε σαν εργουλαβς. Μες την λαμουγια ούλοι τους.


Κατ' μ' πουν για κάτ' μπιτά κι για ινα σπίτ κει πάν που μένουν πλούσι. Τι λιεφτά φάγαν, χμμμμμ δως κι μένα μπάρμπα.




Α! ιέχουν ου καθένς κι μια γραμματιζούμενη απ έξου στου γραφείου τς για να τους παραγγέλνς κανάνα καφιδάκου, γιατι τα πδιά έχουν πουλυ δλειά κι διν προλαβαίν να πιούν τουν ένα θάλου κι δίυτιρου.




Ξιέρτ' του μινού τς; Η.... Αθηνιά, ικτους απου κλητήρς, είναι καφεντζού, γατού και διατροφουλόγς.
Αυτή τους ιέμαθε να κάμουν υιγιεινή διατρουφή. Όυχι του μινού της Άντζελας Δημητρίου με είδη υγιεινής.
Έτσ' ικτους τα λιεφτα που παίρν' ξικουκαλίζουν τα λιεφτά του Παλατιου μι φαγουπότ' , οι γάτις τρωων, οι γραμματικές τους, ούταν γιουρτάζουν κάνουν γλιέντια και πληρών' οι ιδιοι, αλλά του χέρ' διν μπαίνι στην δικιά τς τσέπη, αλλά κάποιου κεκ πληρώωνει.


Του προυί, πίνουν καφιδάκου, μιτά τουστάαακ ι, μιτά μιλαράαακ ι, μιτά χιμούουουλ ι.


Και οι δικιές τς που χουν στα γραφεία τς, τρωων κι αυτές. Ε! τις έχουν μεχρ του βράδ' κι τις ταϊζουν και τις ποτίζουν.

Ιέναας άλλους, Θουμά του λεν, ειν απ' μεγάλου τζάακι αυτούς, κι στου χουριό τ' είχαν κουλουνάτα πουτήρια. Αν του πας καφιδάκου ή χιμούλι, και διν του βαλς σε κουλουνάτου δεν του πίινει. Θέελει ντε κι καλά σε κουλουνάτ'.

Ούλα τ' χει η χανούμσα ου φιριτζές τς έλειπε. Βλιέπιτε είν στέλιχους του ΠΑΣΟκ του Παπανδρέα κι διν μπορεί να πίνι του χιμούουλι τ' σε γυάλινου πουτιρ' ή πλαστικού. Του πεύτ' η προυσουπικότητα.

Αμ ούλοι τούτοι, μούλις καβαλούν του καλάμ', δεν ξιπιζέυινε μι τιπουτε. Και στου παλάτ' ούξ απ τις λομουζίνς ιέχουν κι πουλλά καλάμια.
Αϊ τούρα π το θυμήθηκα, αυτή η παστρικιά που χει μόνου την ουθόν ι του πουλουγιστή κι παίαιρνι ιπίδουμα, λεν πους ταααχι μι του Γραμματικού του Παλατιού κι ξουσιάζ' κει μέσα.
Ούλες ιυτές παίρν' παραπαν' λιεφτά, που έιναι γραματικές. Ούχι ούλς όμους. Η άλλ ι που διν είν δικιά τς ούτε του αλλουνού πουν στους γραφείου τ', διν παίρνε ι! Μόνου τς δικιές τς δινουν.
Αϊ κουράστκα τούρα, παν να ξαπουστάσ ου λίγου κι άμα θυμθού κι άλλα κι μου πουν τίπουτε άαλλου, ιδώ μαστε πααλι
Αϊ μανάρια μ,
Πουλλά φιλιά κι πούρα!!!!








Τρίτη 7 Οκτωβρίου 2008

ΧΘΕΣ ΤΟΥ ΒΡΑΔ' ΣΤΟΥΝΕΙΡΟ Μ'


Αχ τι επαθ' η καψερή πιδάκι μ'.

χθες του βράδ' ηρθε αυτους ο αναθεματισμένς, ου συγχουρεμένος ντε, ο Κωσταντής στουν ύπνουμ' κι τι μλέει.

- Μωρή καψομούνα μ, πιρίμινες να παου στουν αγύριστου μουρή, για να μ' τρέχεις στις βιτρίνς' για συνουλάκια και τικνά;

Τι θα σ' λιμπιστεί μουρή το τεκνό απσένα; του πάν' σου δόντ; Τι να σε κάμει μουρή, ανοικτήρ για τς μπίρες;

- μπα που κακο χρόν' να 'χεις, του λεου κι γω. Και τι θες να κάνου η καψρί που σηκούθηκες κι φυγες νουρίς - νουρίς;

- εσυ κάτσ κι που βρίσκισε κι ασ μενα στην δούλειά μ', τούπα.

Ξέρετ', μάλλουν μείδε μι του καλού αυτού πδί, που είναι μ' π, διευθυντής στου Παλάτ' των γλιδιάριδων με τις λιμουνζίνς κι τα πούρα.

Άϊ τι έμαθ' απ΄αυτούνο, διν λέγιτει. Ηγώ θα σας τ' πω, αλλα εσείς μην τ ακούτε.

Κατ' παρι - δώσε ίχουν με τσι παπάδες και τους καλογήρους, μι τουν Εφρέμ' να πούμ', μι τουν Αρχιεπίσκουπου, θα σας γελάσου. Αλλά αυτού του σχουλειό που παν οι δικοί τς, φεύγ' απτου Γκάζ' κι παει στην σχουλί των παπάδουν, στου Ριζάρι. Θα οργανώσουν κι τσ παπάδες , έ, θα πάρουν κι κανα οικοπεδάκι απ' την εκκλησιά, να τσ δει κιου Θιός, να συγχουρήσει τσ αμαρτίες τους.

Το χουν μυστικού βαίβια, μη τους καράξ' οι εφημερίδις και τα κανάλια.

Α! τσις γατς της κυρ Αθηνιάς, ττς έχουν κλιδουμένς πάνου σε ένα πατάρ μι μιχανήματ΄και τις βγάζουν για βούλτα το Σάββατου και την Κυριακή που δεν είναι κι ο Κουλλάς.
Τι είν ο Κουλλάς; Έχει μιγάλου κώλου και τουν λεν έτσ';

Τι μου π' για τσι λιμουζίνς. Τα λεφτά ταπληρών απο ένα άλλου σχουλειό πουχν πέρα στα Ξάρχια. μι πλαστα τιμουλόγια! Τα πληρώνειι η ΕΟΚ. Αλλά διν είν δικάτς. Ταχουν νοικισμένα.

Τι άλλου μου π;

Να θυμιθού λιγουλάκι γιατί έχου ατσιμιχάηρ που μουπ' κιου γιατρός.

Μου π, πολλά. Για μια ιδιαιτέρα του Προέδρςτους, που τιέχουν πάει στου διπλανού κτίριου αλλα αυτή καπ αλλου δουλέυ, κι πληρώνετι κι απτου Παλάτ.

Μια άαλλη, έχει στου γραφείου τς μια ουθόνι απου υπουλουγιστή κι παίρνι επίδουμα υπουλουγιστή. Αλλα κατ' έχι αυτή μι κάποιουν απο κει μέσα κι ιέχει εξουσίες.

Τούρα την ίκανα σαν προυισταμένς κι δεν κτυπά κάρτα, αλλά...... στα μουλουκτά.

Μιά άαλλι την έχουν κάνει Λουγίστρια αλλά αυτή έχ σπουδάσ' δημουσιουγράφς.

Μια άαλλι ΄που ταν κουμμώτρια την κάνα λουγίστρια.

Άμα είσαι δικιά τς σε κάνουν ότ θέλεις. Κι παίρνβεις παραπάνου λεφτά. Άμα δεν είσαι, μαύρου ψηγείου που σιφαγε.

Ίέχουν ψυγεία κι μέσα κι έξου. Άλλοι είν σπίτς τους κι πληρώνουντε κι άλλοι τους έχουν εκει μέσα για να τους βλιέπουν.

Α! να δεις τι άλλου έμαθ' απ αυτού το χαϊβάνι'. Τς έχουν πάρει λέει, τηλέφουνα κινητά. Ούχι σ' ούλς, μόνου στους δικούς τους. Μμμμμ, στς ρουφιάνς να πουμ' κι σε κάτ' παρδαλές τς πληρών κι του παρκι για τα αυτουκίνητά τς.

Ένας απ αυτούς τους μεγάλς, είν' Προύιδρος στου Ουλιμπιακού Χωριού. Υπάρχ' τίτιου χουριό;

Διν ξιέρου, αλλά αυτούς παίρνει δέκα χιλιάδς του μήνα μισοθού, και απο αλλού άλλα χιλια πεντακόσια, παίρν' κι του μισθού τ΄απ την δουλειά τ' που δεν πατάει πουτέ κι παίρνει και απο του Παλάτ' λιφτά.

Κι άλλοι παίρνουν λιεφτά. αλλά την άαλλη φουρά που θα σας δού, έχου κιάλλλα για την γούτνα τς.

Τούρα να πάου να φτιάξου ιένα καφεδάκου, να κάτσου στου χαζοκούτι να δω κανα έργου.


Σας φιλού παλικάρια μ' και κοκώνες μ'.

Την άλλη φουρά παάλι, θα πουμ' για τσ άλλους.






Σάββατο 4 Οκτωβρίου 2008

ΣΗΜΕΡΑ ΓΙΟΥΡΤΑΖΟΥΝ ΤΑ ΖΑ


Του γνουρίζατ ε που σήμρα γιορτάζουν τα ζα;

Α! μεγάλη γιουρτή. Είναι να πούμε κατι σαν Κυριακή στου χωριό μ', του προυί παμ στην εκκλησιά κι μιτά στου καφενείου πάν οι άντροι κι μείς στου σπίτ' για να φτιάξουμ' φαγητού.
Δεν ξήραμ' ουτι και τα ζα γιουρτάζουν, αλλά δω στην προυτεύουσα όλο κι κατ μαθένεις παραπάνου.
ιμείς κιπάν' ,έίχαμ πολλά ζα, αλλ ιδώ στη Αθήνα, τι κακου κι αυτού μι τς γάτς κι τ' σκλιά.

Μέχρι και στου Παλάτ' εχουν γάτς κι έμαθα πως τους δίνουν επίδουμα γατουτρουφής.
Κάθε βδουμάδα πληρών' ε, μια σοκούλα κουνσέρβς και έμαθα οτι μια κυρά Αθηνιά που τις έχει κι πάν' στα ψηλα, στου καφενείου για να μαθς, έχει διώξει όσους φωνάζουν γιατσι γατς της κι ότι όποις τις πειράξ' θα τουν διώξουν απ την δουλειά τ'.
Μέχρι κιου Πρόεδρς έγινε προυστάτς τσι γάτς της Αθηνιάς.
Αυτή η Αθηνιά μέχρ κι του Προύεδρου έχει βάλ' στο βρακί τς. Τι στου διάουλ.ου τραχανά του πουτίζει καθ' μέρα;
Ό άλλους, κείνους μωρέ με τα γένια, Παπάκις; Πουλάκις; καπς έτσι το λένε, δεν θέλι να τσι σ' ακούει. Αλλά η Αθηνιά είν διαόλ ου κάλτσα. Αλλα κι Κουλλάς που φωνάζ, η Αθηνιά λεεί πως δεν θα τσι περάσει αυτούνου.


Σήμερα γιουρτάζ' κι ο Αλογοσκούφς; Ακουστα τουν έχου.
Αυτος δεν είν που μας έκουψε τα λιφτά, που κακου χρόνου ν' χει;
Πότε θα ξεκουμπιστεί κι αυτους ο Κραμανλα΄κας απου πάν;
Ε! έχουμε κι του Γιουργάκη, την Αλιέκα, του Τσιπρόπουλ. του Γκαραντζαφερρ. Ε! να πουμ' κι σ' ατυις χρουνια πουλλά. να βγάλουμ' κι του Γιωργάκ η Προυθυπουργό να δουμ κι αυτού τα χαϊρια.
Ειμεις κι που μασταν κει θα μείνουμ. Άλλα κουπρόσυλα τα κονομάν κι τρών' με χρυσά κουτάλια.
Έτσ' μου ΄ρχετε να πάου στουν Εφρέμ.......

Πέμπτη 2 Οκτωβρίου 2008

ΤΟΥ ΚΙΤΣΟΥ Η ΜΑΝΑ ΚΑΘΟΥΤΑΝ ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ ΣΤΟ ΠΟΥΤΑΜΙ










Που λέτε, είπα μια μέρα να κατέβου ίσια κάτω, προς την Ουμόνια, να ρίξω και κανένα μάτι στις βιτρίνς , μπας και βρού κανένα συνουλάκι . ε! χήρα γυναίκα, ειμ’ και ουγδόντα χρονού, μπας και μου κάτς κανας γέρος και δου και γω χαρά στα σκέλια μ’.
Πήρα αυτά τα αναθεματισμένα τα τρολ ( τρόλεϊ) και όπους κατέβαινε έσκουξα στον οδηγό να μ’ κατεβάσει εδου ΄χαμ, σε ένα μεγάλου παλάτ, που είχε ένα φοίνικα απ’ ωξου.
- Τι λέτε μαντάμ; Δεν μπορώ να κάνω στάση εδώ. Παρακάτω.
- Όχι, του φώναξα. Έχουμ’ και μια ηλικία, δεν μπορώ να σέρνω τα πουδάρια μ’ είσαμε εδώ πάνου πίσω.
Είχε ανάψει και το κόκκινου και ρώτησα με το συμπάθιο να πούμε τον οδηγό, ποιανού ήταν αυτό το παλάτι..
- Δεν ξέρεις μαντάμ; Εδώ μένουν οι χλιδάτοι με τις λιμουζίνες και τα πούρα Αβάνας. Είναι τα μεγάλα αφεντικά της εργατιάς.
- Αααααα! Έτσι λοιπόν. Ε και δεν με λες παλικάρι μ’, δεν είχε δύο φοίνικες εδώ απ’ ούξω; Τώρα γιατί έχει έναν; ( έκανα πως δεν ήξερα, αλλά μαύρο φίδι που τους έφαγε)
- Δεν ξερώ γιαγιά. Αλλά και εγώ θυμάμαι πως είχε δύο.
- Έ! Θα τους περίσσεψε και κάποιος τον βούτηξε, είπα και εγώ.
- Μπα, αποκλείεται. Εδώ οι άνθρωπο είναι αγωνιστές. Καθημερινά παλεύουν για τα συμφέροντά μας. Για αυξήσεις στους μισθούς μας , για την ανεργία. Δεν κάνουν τέτοια πράγματα.
- Κοίτα παλικάρι μ’, εγώ να πούμε δεν ξερου και πουλλά πράγματα απ’ την Αθήνα, αλλά να όπως ακούω για να μάθς , όταν ήταν να φτιάξουν το παλάτι αυτούνο, έβαλαν τις υπογραφές τους το βράδυ με τον εργολάβο, και την άλλη μέρα που ήρθε ο εργολάβος ξέρεις τι είδε; Όλα αυτά τα μηχανήματα που κάνουν κρύο αέρα να έχουν εξαφανισθεί. Μήπως ξέρς εσύ γιατί;
Γιατί εμένα μια γειτόνισσα στου χωριό, που ‘χει εδώ στην Αθήνα τα παιδιά τσης μου πε πως τα’ ‘αρπαξα από μέσα και οι αστυνομία έβαλε την υπόθεση στο Ψυγειο.
- Αρχείο.
- Ναι ντε απ’ αυτό ,του αρχείου. Εσύ είσαι και γραμματιζούμενος. Εγώ που να μ’ αφήσει ο πόλεμος. Τρεις τάξεις στο Δημοτικό πήγα και αυτές μη τα ρουτάς.
- * -

Έτσι λοιπόν αρχίζει η ιστορία μας και έτσι πρόκειται να συνεχισθεί. Η κυρά Κατίνα ακούει πολλά, βλέπει άλλα τόσα και η γλώσσα της πάει ροδάνι.
Μιας και στο παλάτι ( ΓΣΕΕ) δεν έχουν σύρματα να απλώνουν την μπουγάδα τους, τα πετάνε από το παράθυρο ή όπως τώρα τελευταία τα βάζουν στους κάδους ανακύκλωσης. Πότε τα βάζουν στον έναν κάδο και πότε στον άλλον. Άλλες φορές τα μοιράζουν . μισά εδώ μισά εκεί. Έτσι για να μην βρεθούν στα χέρια της κυρά Κατίνας.